Off the beaten track...

Hoera, vijf uur op een trein dak is best gezellig. Lollies gooien naar alles wat beweegt (inclusief af en toe per ongeluk een ezel of koe) maar voornamelijk naar kinderen, die er al op rekenen dat er een spervuur van snoep komt als de trein voorbij ´raast´ (sorry ik wist even geen ander woord voor deze superhogesnelheidstrein met z´n luxe wagons en de modernste techniek :))
De trein bestond uit een locomofluitketel met dieselbesturing, twee platte wagens, drie goederenwagongs met zitgelegenheid op het dak (een railing, that´s all :)) en een heus dertienhonderdstehands rijtuig voor wie niet op het dak wilde zitten (weinig mensen dus).
We kunnen u verzekeren: het was een spectaculaire rit, ook al door de af en toe gierende afdalingen.
En, Jut & Jul zouden Jut & Jul niet zijn, als ze niet - zoals het zo mooi staat in de Lonely Planet - ´off the beaten track´ gingen. Alleen dit keer wat erg letterijk: natuurlijk ontspoorde de trein! Op een brug en gelukkig tijdens een klim, niet tijdens een afdaling.
Maar, we moeten zeggen: de jongens van de Ecuadoriaanse modelspoorwegen hebben meer met dat bijltje gehakt, want het kost één man, één locomotief en één stuk ijzer twintig minuten om de boel weer op de rails te krijgen.
Of ze de defecte dwarsliggers en rails nog repareren is de vraag. Voorlopig dus maar even niet naar de Devils Eye, totdat iemand gehoord heeft over een spoorwegongeluk daar :)
Wel, off to Baños, een beetje rondhoppen in de omgeving daar en misschien wel met ons luie achterste in een hotspring.
Adios!