Voorwaarts, alles gaat de mist in!

Goh, mooi hoor, dat Machu Picchu. Links een stenen muur op een halve meter afstand, rechts een stenen muur op een halve meter afstand. En buiten die straal van een meter alleen maar mist. Of laaghangende bewolking heet dat geloof ik, maar als je op 2300 meter zit kan je hooguit spreken over hooghangende laaghangende bewolking (of laaghangende hooghangende bewolking). Maar om kort te zijn: geen moer te zien dus.
Moeten die Inca´s ook vaak last van hebben gehad. :)
Ik kan me zo voorstellen dat dat de straf van de Incagoden was omdat ze zo hoog bouwden. En ik geef die goden groot gelijk. Want waarom bouw je zo´n stad echt bovenop een berg als je beneden in het dal ruimte genoeg hebt? (En een hele rivier tot je beschikking?)
We hebben het al eerder geconstateerd: loopt er een mooie geasfalteerde weg door het dal met links en rechts ruimte genoeg om een Empire State building neer te zetten, wat doen die Inca´s: gaan ze moeilijk zitten doen boven op een berg. En het ergste is: geen roltrap of lift te bekennen hè, alles moet te voet of met de lamataxi!
Nee, dan onze gids van zondag, die vond dat de wereld heel wat aan de Inca´s had te danken en heel veel van de Inca´s kon leren. Wat dan? Ze hebben geen benul van bouwen aan een tropisch zandstrand en laten zich nog uitmoorden door de Spanjaarden ook.
En dan die gids maar vol trots vertellen: ze zaten heel dicht tegen de ontdekking van het ijzer aan. Daar heb je lekker veel aan als er een Spanjaard voor je neus staat met een geladen musket. Kan je moeilijk zeggen: ´Joh, wacht nog even een jaar of vijf, we hebben bijna het ijzer uitgevonden!´

Vroeger hadden de Inca´s duizend soorten aardappelen. En ook tegenwoordig telt Peru nog zo´n 300 soorten. Maar fatsoenlijke patat bakken? Ho maar!

Wie het wiel wel hebben uitgevonden is de Peruaans NS, hier Peru Rail genaamd. Zes treinen in een uur laten vertrekken is toch geen kattepis, en ze vertrokken allemaal op tijd! Goed, dat ze dan eerst een half uur naar boven moeten zigzaggen omdat die locomofluitketels die ze voor de wagons hangen de berg niet opkomen, ach, een kniesoor die daar op let!
En dat we ook niet harder gaan dan 40 kilometer per uur, zodat de reis naar Machu Picchu ruim vier uur duurt, who cares?
Leuker is het om te kijken naar je medereizigers/Amerikanen, die de trein van kwart over zes ´s ochtends nemen, om kwart over tien aankomen, rond kwart over elf uur op de berg zijn en zich om half twee weer moeten melden voor de terugreis...
Dat heet: Zuid-Amerika in tien dagen :)

Nou, wij gaan nog wat Inca´s bekijken, de stad onveilig maken en voor 6 roepies een lekkere jugo de platana drinken!

Met vriendelijke Incagroeten
uw wereldreizigers