Toet toet

U kent ze inmiddels: de bussen die niet gingen, die niet reden, die kapot waren enzovoort.
Vandaag was er weer zo één: een bus die ´kapot´ was nog voor we weg gingen en dus werden we overgeboekt op de plaatselijke boemel die in acht uur van Puno naar Cuzco reed. En uiteraard waren er te veel kaartjes verkocht, zodat de halve Peruaanse bevolking in het gangpad stond, in onze nek hing etc etc.
Nou was dat nog niet zo verschrikkelijk, dat zijn we allemaal al eerder tegengekomen. Alleen als die bus zo vol is, waarom moeten er op elke stopplaats dan verkoopsters van kleedjes, truien (lekker even passen in een volle bus!), halve kippen, kaaskluifjes en gelatinegevallen naar binnen dringen? Alsof het al niet vol genoeg is.
Nee, dan het busstation in Sicuani (of zoiets). Leve de vooruitgang daar: een hoog hek, een bewaker en alle dames verkoopsters (geschatte leeftijd 12 tot 88) die buiten door het gaas staan te gillen of we wat van ze wilden kopen. Eigenlijk best leuk was dat :)
Maar, in feite hebben we een beetje heimwee naar Bolivia. Het is misschien een derdewereldland, maar de bussen en zijn er beter en de wegen vlakker dan in Peru!
Eén ding hebben de Bolivianen en Peruanen gemeen: het zijn maniakken in het verkeer en ze toeteren op elke straathoek.
Grappig is wel in Peru dat ze fietstaxi´s hebben (en brommertaxi´s). We gaan er vast nog één proberen!

Enne, nog even roddelen over de Bolivianen: die zitten ´s ochtends om half negen al aan het bier! (en nee, dat is niet incidenteel!)

Maar goed, wij gaan een paar randdebiele Inca´s bezoeken (welke idioot bouwt zijn tempel nou op 4000 meter hoogte terwijl je dat ook lekker aan het strand kan doen).
Wij wensen u nog veel toet toet en piep piep toe!