No banana´s

Dit land is moordend. Herstel, dit land is dodelijk. Niet voor ons natuurlijk, maar wel voor de 603.234 schoenenpoetsertjes, snoep-, broodjes en frisdrankverkopers, die als ze niet uitkijken een forse doodsklap krijgen van een onzer :D

Boodschappen doen in Asunción is ook erg eenvoudig. Stap gewoon op een bus, ga zitten en wacht af. Tien tegen één dat alles wat je die dag nodig hebt, van broodjes tot drankjes en van handdoeken tot keukenmessen, scharen en kammen met ingebouwde spiegels, in de bus voorbij komt.
Paraguay dus. Een grotere cultuurschok kan je je niet voorstellen na het in onze ogen als rommelige maar toch wel georganiseerde en nette Brazilië. Dit is écht een derdewereldland. De bussen roesten volgens ons al als ze uit de fabriek komen, de auto´s vallen van ellende uit elkaar, de straten zijn vaak te rot voor woorden, gebouwen worden niet afgebouwd, en als er iets stuk is wordt het niet gerepareerd. Het kan waarschijnlijk best nog erger, maar dan ga je praten over de categorie hongersnoodlanden enzo.

Asunción is, net als Encarnación, één grote berg troep en armoede. Tegenover het paleis van de dictator - ehhh sorry, president - staan de krotten, opgebouwd uit plastic, golfplaat en hout. In de stad zelf staan er best mooie gebouwen (van die dingen uit de koloniale tijd), maar het onderhoud laat - zacht uitgedrukt - ernstig te wensen over. En staat er een beetje net gebouw, dan vallen de tegels van de muren en niemand heeft geld om het op te knappen.
Kennelijk is het hier ook zo geregeld dat de eigenaar van een huis/gebouw ook de stoep voor zijn huis aanlegt. Nou snap je wat er gebeurt als er al geen geld is om het huis te onderhouden. Dat er nooit iemand z´n nek breekt hier...

Opvallend is dat er wel geld is voor hele grote, gemeen uitziende wapens waarmee de plisies en het leger rondlopen En dat doen ze hier nogal vaak (er komen ook verkiezingen aan, dus vandaar misschien) maar het lijkt soms wel of Mohammed B. hier ook een terreuraanslag heeft aangekondigd.
Overigens is het enige orlogsschip dat Paraguay bezit, en dat in de Rio Paraguay ligt, voor de deur van het paleis, een oudbakken kanonneerboot van voor de tweede wereldoorlog, die volgens ons nog met kolen wordt gestookt.

De mensen hier zijn arm, en sommigen zijn erg rijk. Dat kan je wel zien. Veel mensen lopen met vuile broeken en zelfs degenen met een vaste baan, zoals de bewaker hier voor de deur van het internetrestaurant, kan niet eens hele kleren betalen. Het boordje van z´n overhemd is helemaal gerafeld.
En probeer hier eens wat te eten of drinken te bestellen. ´Goh, dat is net op´ is ook wel een vaak gehoord zinnetje. Zo hebben we al geen pina colada, ravioli en mangosapje kunnen bestellen. Zou het een complot zijn of gewoon armoe?

Gek is het wel, want dit is op zich wel een rijk land. Het is er enorm groen, er lopen koeien en volgens ons zouden hier miljoenen vruchten en groenten kunnen groeien, waardoor iedereen meer dan genoeg te eten heeft. Alleen gebeurt het kennelijk niet.
En als je dan nagaat dat de bus rijdt voor 2100 roepies (30 cent) en Cocal Cola z´n waren hier voor 3000 roepies de halve liter verkoopt, kan je nagaan hoe arm sommige mensen zijn. De schoenenpoeters verdienen niet meer dan 500 roepies per poetsbeurt. En aan de grens probeert iedereen z´n brood te verdienen met het verkopen van (in onze ogen) kolerezooi aan toeristen uit Argentinië of Brazilië. Een spijkerbroek hier kost niet meer dan 79.000 roepies, maar er zijn hier mensen die daar echt wel heel wat weekjes voor moeten werken.

Kortom, de bananen zijn de wereld nog niet uit, en zeker niet uit de republiek Paraguay!

Op naar rijker oorden, waar de cola gewoon weer twee euro per glas.

Uw banaantjes.

P.S. Zit je op een terrasje, praat je ineens Duits met de dame van de bar. We hebben haar maar niet gevraagd van welke fout in 1945 gevluchtte nazi ze een kleinkind was, maar allemaal de groeten van mevrouw Hernandez-Himmler!