Paarse krokodillen en zo meer

Laten we dit nou twee uur geleden ook al hebben willen tikken. Helaas viel de stroom weer eens uit en zaten we te kijken naar zwarte beeldschermen. En wat erger was: de airco en ventilator deden het ook al niet meer. En dat is bij een temperatuur van tegen de 40 graden (een exacte temperatuur kunnen we nergens bevestigd krijgen, misschien omdat ze bang zijn dat we dan gillend weglopen)best vervelend.

Laten we eens met wat goed nieuws voor de dames beginnen: altijd al jaloers geweest op die lange, slanke Braziliaanse schonen met een maatje 36? Nou vergeet het maar. De gemiddelde Braziliaanse strandbezoeker heeft vetkwabben tot op de knieën en drie onderkinnen. Natuurlijk loopt er ook wel wat leuks tussen, maar niet bovengemiddeld. Dus dames: geen minderwaardigheidscomplex meer! Overigens is dit maar een waarneming van één strand, dus we blijven opletten.

Wat ons overigens opviel hier (en voor ondernemende Nederlanders is daar vast wel een handeltje in te beginnen): het emmertje en schepje is een novum hier. Evenals het luchtbed, de opblaasbanaan en de paarse opblaaskrokodil. Nee, de Braziliaanse belevenis van het concept strand is een pure: recht de zee in en meteen weer onder de parasol. Niks spelen of wat dan ook, daar is het strand niet voor!

Nog even wat belevenissen van de afgelopen 48 uur: de bus in São Paulo was er, vertrok op tijd, kwam op tijd aan en is onderweg maar één keer gevisiteerd door de plisies.
En toen het hotel...
Zoals we al vreesden was heel dit dorp (volgens Braziliaanse bronnen zo ergens tegen de 50.000 inwoners maar we hebben er pas 645 kunnen ontdekken, plus 49.355 toeristen)uitverkocht, tot de laatste stal (wel met ezel en kribbe) aan toe. Toeristas no.1 verwees naar Toeristas no.2, die heel lief voor ons ongeveer 20 hotels, pensions en hooibergen afbelde op zoek naar de allerlaatste slaapplaats in dit dorp. En terwijl de mevrouw de wanhoop nabij was stapte ons aller Krista binnen bij het hotel next door, om te vernemen dat ze toch echt nog wel een kamertje voor ons vrij hadden. Hetwelk volgens de mevrouw van Toeristas no.2 onmogelijk was, want die was ´vol´. We hebben haar lekker in die waan gelaten, onze rugzakken gepakt en onze intrek genomen in Huize Weltevree, waar de ventilator lustig snort (als er stroom is) en het ontbijt prima smaakt.

Moge het u wel bekomen, wij gaan een lekker koel drankje drinken :-)